In de wiedte

Impressie van de fietsroute

Uw vakantie begint al op de dag dat u in Ootmarsum arriveert. Deze dag gebruikt u om door de pittoreske straatjes van Ootmarsum heerlijk te struinen en lekker te eten met een glaasje wijn op de vele terrasjes die Ootmarsum rijk is. Na een goede nachtrust begint het echte avontuur.

Een grenspaal markeert op een klein smokkelpad de overgang van Nederland naar Duitsland. Via bossen, velden, geelbruine rogge-akkers en valsplat bereikt u de dikke zandstenen muren van burcht Bentheim.

Achter Bad Bentheim volgt u de flanken van de heuvelrug Teutoburgerwoud, het meest noordoostelijke puntje van deelstaat Noordrijn-Westfalen. Schilderachtige vakwerkboerderijen met mooie vergezichten over de heuvels komen in beeld, Zwitserland? Nee hoor, u bent nog maar net over de grens met Twente.

Om Osnabrück te bereiken moeten de tanden even op elkaar gezet worden maar de afdaling maakt veel goed. In Osnabrück heeft u een rustdag. Osnabrück een gezellige stad die bekend staat om de mix van oude en nieuwe gebouwen.

In één van die veengebieden net achter Osnabrück, in de engte tussen de Kalkrieser Berg en het grote Moeras, ligt het legendarische slagveld van Varus. Een compleet “Museum Varusschlacht” aan de voet van de Kalkrieser Berg herinnert aan deze veldslag.

Even verderop in het Campemoor, waar elk boerenerf  in de lente wordt opgesierd door imposante bloeiende rododendrons, zijn tijdens het turfsnijden prehistorische heidepaden ontdekt die bekend staan als “Pfhalwege im Campemoor”. Langzamerhand komt het riviertje de Hase in beeld. Langs de Hase is uw route uitgestippeld tot aan Meppen.

In de vestingstad Meppen, hoofdstad van het Emsland, gaaf behouden gebleven met een stervorming bolwerk van wallen, nu een flaneergebied met eeuwenoude bomen, neemt u afscheid van de Hase.

Wat volgt is het blauwgroen moerasland, bruine turf en bloeiende heide in het hoogveen van het natuurpark Moor-Veenland. Van vroeger uit hard werken, leven in plaggenhutten en bittere armoe. Maar vergis u niet. Het gebied wordt tegenwoordig ook wel "Klein Texas” genoemd. Een bijnaam omdat met de vele ja-knikkers nog wordt geboord naar het onder het veenpakket liggende “zwarte goud”.

Via kleine kronkelige plattelandweggetjes gaat de weg langzaam omhoog richting de Ootmarsumse stuwwal.  Het gebied  van erosiedalen en opgestuwde heuvelruggen vormt het laatste deel van uw fietstocht om vervolgens in Ootmarsum te eindigen.